نسل های میکروهای ARM و کاربرد آنها

در تصویر زیر سه نسل از میکروهای ARM رو با سه رنگ متفاوت ملاحظه می کنید. کلاسیک، امبدد و اپلیکیشن

رنگ آبی که خانواده ی کلاسیک هستند تقریبا منقرض شدن و جاشون رو به نسل های بعدی دادن.

نسل Cortex-M

نسل Cortex-M ها رو می شه جایگزین بسیار مناسبی برای میکروهای رایج در بازار دونست، از نظر توان پردازشی و مصرف انرژی و همینطور معماری بسیار جایگاه مناسبی رو در حال حاضر دارن. خود این نسل خانواده های مختلفی رو شامل می شن، از Cortex-M0 و Cortex-M1 شروع می شه که کمترین توان مصرفی و عملیاتی رو در این دسته دارند، Cortex-M3 ها در ادامه می یان که میکروهای معروف lpc17xx و stm32f10x زیر مجموعه ی این دسته هستند. Cortex-M4 ها و Cortex-M7 ها در ادامه قرار می گیرند که طبعتا توان پردازشی بیشتری دارند و امکان اتصال Sdram و Flash به صورت خارجی و همینطور اینترفیس های ارتباطی جهت برقراری ارتباط با انواع LCD ها دارند.

نسل Cortex-R

به منظور پردازش های بلادرنگ خاص مورد استفاده قرار می گیره، مثل مودم های خانگی و دکل ها و کاربردهای مخابراتی. این نسل پردازش های بلادرنگ رو گارانتی می کنه و برای کاربردهایی نظیر موارد یاد شده که نیاز به پایداری بالا دارند مورد استفاده قرار می گیره.

نسل Cortex-A

این نسل که اپلیکیشن نام گرفته معمولا بر پایه ی یک سیستم عامل کار می کنه و در گوشی های موبایل امروزی فراوان به چشم می خوره. در اکثر بردهای SBC (Single Board Computer) (کامپیوترهای تک بردی) از قبیل رزبری پای و … ها از پردازنده هایی با قدرت این نسل استفاده شده. همینطور در طرح های جدید SOC که ترکیبی از FPGA و پردازنده ARM هست نیز به چشم می خوره.